از اهداف پژوهش حاضر، محاسبه ضریب توزیع اسید لاکتیک در سامانه دوفازی آبی پلی اتیلن گلیکول-نمک های فسفات است؛ بنابراین، درجه حرارت های 25، 30، 35 و 40 سلسیوس تعیین و در هر یک از درجه حرارت، انواع نمک های فسفات مانند سدیم سولفیت، دی سدیم تارتارات دی هیدرات و سدیم دی هیدروژن فسفات و نیز جرم مولکولی متفاوت پلی اتیلن گلیکول با غلظت وزنی 30 درصد (4000 و 8000 گرم بر مول) ارزیابی شد. به علاوه، بازدهی استخراج اسید در اسیدیته های گوناگون در بازه 5 تا 9 آزمایش شد. تاثیر جرم مولکولی پلی اتیلن گلیکول، نوع نمک، غلظت نمک و تغییر دما بر روی بازدهی استخراج بررسی شد. با توجه به نتایج، با بالا رفتن جرم مولکولی پلی اتیلن گلیکول، درجه حرارت، غلظت نمک و pH، مقادیر بازدهی استخراج نزول پیدا می کند. اعداد مطلوب جرم مولکولی پلی اتیلن گلیکول، درجه حرارت، مقدار نمک و اسیدیته به ترتیب 4000 گرم بر مول، 25 درجه سلسیوس، 25 درصد وزنی سدیم سولفیت، دی سدیم تارتارات دی هیدرات و سدیم دی هیدروژن فسفات و 5/5 تا 5/6 تعیین شد. در نهایت، بازدهی استخراج سدیم سولفیت، دی سدیم تارتارات دی هیدرات و سدیم دی هیدروژن فسفات به ترتیب 205/53، 149/50 و 549/19 درصد حساب شد.

سامانه های دوفازی آبی یک محیط مناسب برای جداسازی زیست مولکول ها فراهم می کنند زیرا در این گونه سامانه ها، آب به مقدار کافی در همه مرحله های فرایند وجود دارد و از سوی دیگر هدف، جداسازی زیست مولکول ها و حفظ فعالیت آن ها می باشد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی پارامتر های مؤثر بر استخراج آسکوربیک اسید به کمک نمک های سولفات و پلیمر پلی اتیلن گلیکول در سامانه های دو فازی آبی می باشد. اثر وزن مولکولی پلی اتیلن گلیکول (4000 و 8000 گرم بر مول)، نمک های ( MnSO4، Na2SO4، MgSO4)، غلظت نمک و همچنین اثر pH بر روی تشکیل سامانه دوفازی در دماهای 32 و 37 و 42 درجه سلسیوس بررسی شد. نتیجه ها نشان داد که با افزایش وزن مولکولی پلیمر، ضریب جداسازی و درصد استخراج آسکوربیک اسید کاهش می یابد. همچنین با افزایش غلظت نمک و دما، ضریب جداسازی و درصد استخراج آسکوربیک اسید افزایش می یابد. جداسازی آسکوربیک اسید تا حد زیادی بستگی به نوع نمک دارد. نمک MnSO4 نسبت به دو نمک دیگر درصد استخراج بالاتری (%4/37)را نشان داد. دیده شد ضریب توزیع پذیری آسکوربیک اسید در pH کم تر(pH=5)، بیش تر خواهد بود و بیشینه ضریب جداسازی آسکوربیک اسید برای بهترین نمک (MnSO4) 423/0 به دست آمد.

از آن جایی که نیاز به روش های نوین جداسازی برای خالص سازی مولکول های زیستی در صنایع زیست فناوری رو به افزایش است، روش های به کار گرفته بایستی سریع و انتخاب گر بوده و قابلیت کارکرد در مقیاس صنعتی را نیز داشته باشند. استفاده از سامانه های دو فازی آبی روش ارزشمندی برای جداسازی و خالص سازی مولکول های زیستی و کربوکسیلیک اسید ها به شمار می روند، جداسازی مولکول های زیستی و کربوکسیلیک اسید ها توسط این روش بسیار انتخاب گر بوده و تغلیظ و خالص سازی نسبی را در یک مرحله انجام می دهد. هدف از این پژوهش، بررسی اثر تغییر جرم مولکولی پلی اتیلن گلیکول، pH، غلظت و نوع نمک درسامانه های دو فازی آبی پلیمر/ نمک می باشد در این پژوهش، سامانه های دو فازی آبی گوناگون شامل پلی اتیلن گلیکول باجرم مولکولی 4000 و 8000 گرم بر مول و نمک های دی پتاسیم هیدروژن فسفات (K2HPO4) دی آمونیوم هیدروژن فسفات ((NH4) 2HPO4) و سدیم دی هیدروژن فسفات (NaH2PO4) درpHهای گوناگون در دمای 20 درجه سلسیوس برای استخراج مالیک اسید مورد استفاده قرار گرفتند. پس از بررسی عامل های تاثیرگذار بر سامانه، بهترین شرایط عملیاتی برای استخراج مالیک اسید شامل پلی اتیلن گلیکول4000 و 25 درصد وزنی سدیم دی هیدروژن فسفات در 5=pH تعیین شد. در این شرایط ضریب توزیع پذیری 85/0 و درصد استخراج %80 به دست آمد.

پیش زمینه و هدف: محلول پلی اتیلن گلیکول به عنوان ملین در درمان یبوست کودکان بکار رفته و به صورت فراورده ساختنی در داروخانه ها ساخته می شود. با توجه به مشکلات مربوط به ناپایداری اشکال دارویی محلول و در دسترس نبودن تاریخ انقضای دقیق فراورده های ساختنی، بررسی پایداری فرم محلول این ترکیب ضروری و حایز اهمیت هست. مواد و روش کار: جهت بررسی پایداری محلول پلی اتیلن گلیکول، محلول های تهیه شده در محیط های مختلف (دما و نور محیط، آون، یخچال و در معرض نور مداوم) در بازه زمانی دوازده ماهه نگهداری شده و سپس ازنظر تغییر در خصوصیات ظاهری و بو، pH، هدایت الکتریکی، ویسکوزیته، ، ضریب شکست و آلودگی میکروبی مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: هیچ گونه تغییر رنگ، کدورت و بو و همچنین هیچ گونه رشد میکروبی در بین هیچ یک از نمونه ها در بازه زمانی موردمطالعه مشاهده نشد که دلالت بر عدم رسوب پلیمر و عدم ایجاد آلودگی میکروبی دارد. همچنین طیف FTIR کلیه نمونه ها در طول آزمایش تقریبا تغییری نداشت. نمونه های نگهداری شده در دمای یخچال پس از گذشت سه ماه دچار تغییرات معنی دار در pH، ضریب شکست و ویسکوزیته شدند، در صورتی که نمونه های نگهداری شده در محیط آون و در معرض نور از همان ماه اول دچار تغییرات معنی دار شدند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اثرات مخرب نور و دما بر روی پایداری محلول پلی اتیلن گلیکول که می تواند سبب تسریع پروسه aging، آزاد شدن اسیدهای آلی و کاهش pH محلول پلی اتیلن گلیکول گردد، توصیه می شود محلول های پلی اتیلن گلیکول تهیه شده در ظروف شیشه ای (به علت ناسازگار بودن با بسیاری از ظروف پلاستیکی) تیره بسته بندی شده، در دمای زیر 25 °, C (ترجیحا در یخچال) نگهداری شده و نهایتا تا یک ماه پس از تهیه فراورده استفاده شوند.

در این بررسی ویژگیهای ضریب جذب صوت در فرکانسهای بالا مورد بررسی قرار گرفته اند. در این تحقیق، گونه چربی، جهت الیاف و فرکانس به صورت متغیر مورد ارزیابی قرار گرفته اند. گونه چوبی در سه سطح (صنوبر، توسکا و راش)، جهت الیاف در سه سطح (طولی، مماسی و شعاعی) و فرکانس (2000، 4000 و 8000) هرتز مورد بررسی قرار گرفتند.در این بررسی از روش فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی جهت تجزیه و تحلیل آماری استفاده گردید. بعد با استفاده از آزمون دانکن (DMRT) میانگینها مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در آزمایش مورد نظر از دستگاه اندازه گیر جذب صوت مدل 4002 استفاده گردید. در ارتباط با نوع گونه چوبی مشخص گردید که چوب صنوبر دارای حداکثر میزان جذب صوت بوده است. جهت طولی نیز در این بررسی از حداکثر میزان جذب صوت برخوردار بوده است. جهات مماسی و شعاعی به ترتیب در درجه های بعدی قرار می گیرند. با در نظر گرفتن میزان فرکانسهای مورد بررسی مشخص شده است که با افزایش فرکانس از 2000 به 8000 هرتز میزان ضریب جذب صوت سیر صعودی دارد.

زمینه و هدف: ایبوپروفن به دلیل کارایی بالا در کنترل تب و درد و عوارض کمتر نسبت به سایر داروهای ضددرد غیراستروئیدی، مصرف گسترده ای بخصوص در بین اطفال دارد. نیاز به مصرف دوزهای متناوب بدلیل نیمه عمر کوتاه و مساله تحریک گوارشی توس اشکال معمولی رهش این دارو لزوم طراحی یک سیستم آهسته رهش را مطرح می کند.روش ها: کلستیرامین (یک رزین مبادله کننده آنیون) با ایبوپروفن به روش بشر بارگیری شد. سپس کمپلکس های رزین- دارو، با درصدهای مختلف  از اتیل سلولز (با دو ویسکوزیته 10 و 100 سانتی پوآز)، به روش امولسیون- تبخیر حلال میکروکپسوله شدند. تست های تعیین درصد روکش، تعیین محتوی دارو و آزادسازی بر روی میکروکپسول ها، انجام گرفت. به فرمولاسیونی که کمترین سرعت آزادسازی را داشت، مقادیر مختلفی از پلی اتیلن گلیکول (PEG4000) 4000، به روش آغشته سازی افزوده شد و تست های قبل بر روی آنها انجام شد.یافته ها: میانگین مقدار داروی بارگیری شده بر روی کمپلکس های رزین- دارو برابر 0.81±44.7 درصد بود. نتایج تست آزادسازی نشان داد که اتیل سلولز 100 cps، اثر مهاری چندانی بر سرعت آزادسازی دارو از میکروکپسول های روکش شده با این پلیمر ندارد و کینتیک آزادسازی آن مشابه نمونه بدون روکش، از مدل دیفیوزن ذره ای تبعیت نمود در حالیکه روکش اتیل سلولز 10 cps به طور قابل توجهی سرعت آزادسازی را محدود نمود. کمترین سرعت رهش دارو از میکروکپسول های تهیه شده با 30 درصد اتیل سلولز 10 pcs (C30) بدست آمد. حضور پلی اتیلن گلیکول 4000، سبب افزایش سرعت آزادسازی دارو گردید و این اثر با افزایش درصد آن افزون گردید. کینتیک آزادسازی دارو از کلیه فرمولاسیون های حاوی اتیل سلولز 10 pcs (با و بدون حضور PEG4000)، از مدل ریشه دوم زمان تبعیت نمود که بیانگر دیفوزیون از غشا پلیمری است. البته در مورد فرمولاسیون برتر (C30) کینتیک آزادسازی از مدل درجه صفر پیروی نمود. نتیجه گیری: فیلم روکش دهنده حاصل از اتیل سلولز 100 pcs، از یکپارچگی کمتری نسبت به اتیل سلولز 10 pcs برخوردار است. در اتیل سلولز با ویسکوزیته بالاتر نیروی بهم چسب در مقایسه بانیروی دگر چسب بین پلیمر و هسته میکروکپسول، غالب بوده و مانع از ارتباط کامل بین هسته و روکش می شود. پلی اتیلن گلیکول 4000، به عنوان پلیمر هیدروفیل، با ایجاد کانال هایی در فیلم اتیل سلولر 10 pcs، سبب افزایش تخلخل و نفوذپذیری روکش و افزایش سرعت آزادسازی دارو می گردد.

زمینه و هدف: پراکندگی جامد (Solid dispersion به اختصار SD) به عنوان یک روش موثر برای بهبود ویژگی های انحلال پذیری و فراهمی زیستی داروهای کم محلول در آب به طور سنتی مورداستفاده قرار می گیرد. هدف از این مطالعه، بهبود میزان انحلال پذیری و سرعت انحلال داروی پاراستامول با تکنیک SD است. مواد و روش ها: پراکندگی های جامد تهیه شده با استفاده از آزمون حلالیت اشباع، آزمایش آزادسازی دارو در شرایط برون تنی، آزمون آنالیز حرارتی (DSC)، اسپکتروسکوپی مادون قرمز فوریه (FTIR) و عکس برداری با میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: نتایج: تست انحلال پذیری نشان دهنده افزایش قابل توجهی در حلالیت پاراستامول در مقایسه با داروهای خالص است (p < 0. 05). پس از گذشت 15 دقیقه، آزادسازی تجمعی در قرص های حاوی پراکندگی های جامد در مقایسه با قرص های حاوی داروی آزاد افزایش یافت (p < 0. 05). نتایج: آزمون FTIR نشان داد که پاراستامول در پراکندگی پلیمری پایدار است. آنالیز حرارتی و تصویربرداری میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان دادند که آرایش کریستالی دارو طی فرایند فرمولاسیون ناپایدار می شود (ایجاد کریستال های آمورف). نتیجه گیری: تست اسپکتروسکوپی FTIR نشان دهنده ی حضور پیوند هیدروژنی بین پاراستامول و پلیمرها در پراکندگی های جامد بود و حضور این پیوندها می تواند سبب افزایش انحلال پذیری دارو گردد. تست آزادسازی نشان داد سرعت آزادسازی دارو از قرص های حاوی پراکندگی های جامد نسبت به قرص های حاوی داروی آزاد به طور چشمگیری افزایش یافت و در حضور PVP K25 نتایج: بهتری به دست آمد.

رنگ های آزو یک دسته مهم از ترکیبات رنگزا هستند که به طور گسترده در صنایع نساجی استفاده می شوند. حجم بالای پساب تولیدی در صنایع نساجی ممکن است منجر به دفع این ترکیبات به محیط زیست و آسیب به آن می شود. در دو دهه گذشته، چندین روش فیزیکی و شیمیایی برای حذف رنگ از پساب گزارش شده است که تعداد اندکی از آنها در صنایع نساجی پذیرفته شده اند. هدف پژوهش حاضر بررسی پتانسیل استفاده از سیستم های دوفازی آبی برای حذف رنگ قرمز کنگو از پساب خروجی صنایع نساجی بود. در این پژوهش سیستم های دوفازی آبی مختلف شامل پلی اتیلن گلایکول با وزن مولکولی متوسط 1000، 4000 و 8000 گرم بر مول و نمک های مختلف سدیم سولفات، سدیم سولفیت و سدیم کربنات برای حذف رنگ کنگو قرمز از پساب مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج نشان داد که سیستم متشکل از پلی اتیلن گلایکول با وزن مولکولی 1000 و نمک سدیم سولفیت برای حذف رنگ کنگو قرمز از پساب مناسب تر است و در بهترین شرایط عملیاتی (25 درصد وزنی، وزنی پلی اتیلن گلایکول 1000 و 7/10 درصد وزنی، وزنی سدیم سولفیت)، راندمان حذف رنگ قرمز کنگو 8/98 درصد به دست آمد. نتایج نشان داد که استفاده از سیستم های دو فاز آبی برای حذف رنگ قرمز کنگو روش بسیار مناسبی است.

نمک های معدنی حاصل از خنثی سازی کاتالیزور مصرفی با اسید در تهیه پلی اتیلن گلیکول به وسیله صاف کردن جدا می شود. با وجود اینکه مقدار زیادی از نمکها خارج می شود، ولی مقدار کمی از آنها به صورت ذرات خیلی ریز در پلیمر تشکیل شده پراکنده می گردد که به آن خاکستر می گویند و مقدار آن حداکثر می تواند به 0.3 درصد وزنی برسد. اگر چه این خاکستر در بسیاری از کاربردها اشکالی ایجاد نمی کند و اثر چندانی ندارد، ولی چنانچه ترکیب ساخته شده مثلا به عنوان یک ماده روان کننده مورد استفاده قرار گیرد این نمکهای معدنی باقیمانده در ترکیب، رسوب می کند و مشکلاتی را بوجود می آورد. در این پژوهش، پلی اتیلن گلیکول از اتیلن اکسید در مجاورت کاتالیزور قلیایی تهیه می شود. برای تهیه این ترکیب با مقدار خاکستر کم، پس از جداسازی رسوب حاصل از عمل خنثی سازی، به مخلوط واکنش یک مجموعه الکل خطی و گلیکول سبک اضافه می گردد و با جداسازی رسوب، مقدار خاکستر آن معین و در نهایت حلال مناسب نیز انتخاب می شود. بر اساس نتایج بدست آمده استفاده از 10 درصد وزنی متانول سبب می شود که مقدار خاکستر به 0.01 درصد وزنی کاهش یابد.

بررسی چگونگی تغییر از جوامع ساده به جوامع با ساختار پیچیده بسیار دشوار است. یکی از روش های ارزیابی، بررسی تغییراتی است که نشان دهنده ی حرکت به سوی پیچیدگی است. این پیچیدگی از طریق ویژگی های مختلفی که بعضی از آن ها دریافته های باستان شناسی قابل مشاهده هستند، مشخص می شود. منسوجات یکی از این یافته­هاست که در ابعاد زندگی مادی جوامع پیش از تاریخ نقش مهم داشته است. تولید منسوجات رابطه مستقیمی با رشد دامداری و کشاورزی و شکل­گیری طبقه متخصصین در جامعه پیش­از تاریخی دارد که مبتنی بر پیچیدگی­های اجتماعی آن جامعه است. یافته های باستان شناسی مربوط به تولید منسوجات در سراسر سه دوره ی روستانشینی به فراوانی از محوطه های جنوب غربی ایران به دست آمده است. بیشتر این یافته ها شامل وزنه های بافندگی، قرقره های بافندگی، سردوک­ها، سوزن و درفش های استخوانی در کنار بقایای متعددی از اثر حصیر و پارچه است که در این مقاله معرفی می­شوند. مطالعه ی داده­های مرتبط با نساجی، رعایت قوانین و الگوهای مشخص مکانیکی در ساخت آن ها را نشان می دهد. این موضوع نشان دهنده ی پیشرفت، تکامل تدریجی و رسیدن به سطحی از تخصص در ساختن ابزار و همچنین افزایش در تولید منسوجات در اواخر دوره روستانشینی است. ابزار نساجی مورد مطالعه در این پژوهش اگرچه تمامی ابزار مورد استفاده در دوره ی روستانشینی نیستند اما سعی بر آن شده تا اکثر یافته های منتشرشده مورد مطالعه قرار بگیرد. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی – تحلیلی، به شیوه­ی کتابخانه­ای است.